"ჩემს მეგობარ ლიზას ძალიან უყვარდა მისტიური ისტორიები, ის ყოველთვის ცდილობდა მოეძებნა ადგილები სადაც პარანორმალური მოვლენები ხდებოდა. გასულ წელს ის ნიდერლანდებში იმყოფებოდა, გაიგო რომ ერთ პატარა სოფელში დაწყევლილი სახლიი იყო სადაც მისტიური ნივთი ინახებოდა. წესით ამ ნივთს მიცვალებულების გაცოცხლება უნდა შესძლებოდა. ანა ნიდერლანდებიდან ახალი დაბრუნებული იყო. ის უცნაურად იქცეოდა თითქოს ცხოვრების ხალისი დაკარგა, ხოლო როდესაც ამ მისტიურ ნივთზე ან მის მოგზაურობაზე ვკითხავდი ყოველთვის თემას ცვლიდა. ერთხელ მთხოვა რომ მასთან დავრჩენილიყავი ერთი ღამით, რადგან ის ზედმეტად მოწყენილი იყო მარტო ყოფნით, მეც მეგობარს უარი ვერ ვუთხარი და მასთან დარჩენა გადავწყვიტე. იმ საღამოს ვილაპარაკეთ, ბავშვობა და ერთად გატარებული დრო გავიხსენეთ, ამის შემდეგ კი ორივე დასაძინებლად წავედით. დილის ოთხი საათი იქნებოდა რომ გამეღვიძა ბუნებრივი მოთხოვნილებების გამო ,ვინაიდან მარტო გასვლა ვერ გავბედე ,ლიზა გავაღვიძე და გამოყოლა ვთხოვე, როგორც კი შუქზე მისი სახე დავინახე მივხვდი რომ რაღაც ისე ვერ იყო. ის ზედმეტად გახარებული ჩანდა საპირფარეშომდე მიმაცილა და თან გზაში რაღაც სიმღერას ბუტბუტებდა. შემდეგ დილით 8 საათზე გამეღვიძა, გადავწყვიტე ყავა გამეკეთებინა თუმცა ჯერ ლიზას გასაღვიძებლად წაავედი. ნანახმა გაოგნებული დამტოვა, ლიზას სახე მარილივით თეთრი იყო ,პულსი არ ესინჯებოდა და სახეზე ის სულელური ღიმილი ჰქონდა შერჩენილი. მაშინვე სასწრაფოში დავრეკე, მათ მალე დაადასტურეს რომ ლიზა გარდაცვლილი იყო. როგორც ექიმმმა თქვა ის 8 საათის გარდაცვლილი იყო, ამის გაგონებაზე ტანში გამაჟრჟოლა რადგან ეს იმას ნიშნავდა, რომ როდესაც ლიზა საპირფარეშოში გამომყვა წესით ის უკვე 4 საათის გარდაცვლილი უნდა ყოფილიყო. ეს ფაქტი დღემდე მოსვენებას არ მაძლევს."