ბიჭები ტყეში ლუდს სვამენ და ცარიელ ბოთლებს ტყვიებს ესვრიან. უეცრად ტყის სიღრმიდან გამოდის კაცი-აჩრდილი - ყოფილი მეომარი, რომელიც ახალგაზრდებს არწმუნებს, რომ სროლას და ომს კარგი არასოდეს არაფერი მოუტანია. ბიჭები კაცს ლუდს სთავაზობენ. ის მათთვის ავტორიტეტია, რადგან ომშია ნამყოფი. ფილმის ბოლოს ვხედავთ, რომ ომი მართლა ცუდია, ომში ყველა კვდება.
ფილმი ასახავს ქართული რეალობის ერთ-ერთ ყველაზე საშინელ და მტკივნეულ პრობლემას - ნარკომანიას.
გმირები თანდათან კარგავენ რეალობისა და დროის აღქმას. ყოველდღიური ცხოვრება აუტანელი და გაუსაძლისი ხდება, საბოლოოდ გმირები მკაცრი რეალობის წინაშე აღმოჩნდებიან.
ფილმში აისახება სამი "რეალობა" მთავარი გმირის სიზმარი, ოცნება და აწმყო. აქცენტი კეთდება ვიზუალურ განსხვავებებზე, აზროვნების დასავლურ და პოსტსაბჭოურ შედარებებზე.
ფილმის მთავარი იდეა იმაში მდგომარეობს, რომ ადამიანმა ცხოვრება მუდმივ ძიებასა და მოქმედებაში უნდა გაატაროს, რათა მისი არსებობა არ დაემსგავსოს ერთ დიდ ოცნებას.
და რაც მთავარია ძილში არ გაატარო ცხოვრება.
პრიზები: თბილისის საერთაშორისო ფილმების ფესტივალი "სესილი" - ორიგინალური გადაწყვეტა (2006)
მთავარი გმირები, გიო (ლევან დობორჯგინიძე) და გოგლიკო (მიხეილ მესხი) მეგობრის თხოვნით მიემგზავრებიან აზერბაიჯანში, საქართველოში ნარკოტიკების ჩამოსატანად. გზად ყველაფერი იბნევა და ისინი აღმოჩნდებიან სომხურ-აზერბაიჯანული კონფლიქტის ეპიცენტრში. დაჭრილი გოგლიკო რჩება აზერბაიჯანელებთან, ხოლო გიო გადადის სომხების მხარეს.