სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის ქადაგება (08.12.2019)
,,დიდ ხარ შენ უფალო და საკვირველ არიან საქმენი შენნი.“
დიდ არს უფალი და საკვირველ არიან საქმენი მისნი. ვერავითარი გონება ვერ ახსნის თუ რაოდენ დიდია ღვთის წყალობა. მახსენდება ის დრო, როდესაც დავამთავრე სასულიერო სემინარია და აკადემია და ჩამოვედი საქართველოში. უწმინდესი და უნეტარესი ეფრემ II-ე ბრძანდებოდა პატრიარქად და სულ ცოტა რაოდენობა ჰყავდა სამღვდელოებისა. ყველას ჰქონდა ფიქრი, რა ეშველება საქართველოს ეკლესიას და სასწაული მოხდა: გამრავლდა, გადიდდა საქართველოს ეკლესია. მაშინ სულ 50-მდე მღვდელი იყო, ეხლა თითო ეპარქიაშია 50-ზე მეტი და ჩვენ ვმადლობთ უფალს ამ დიდი წყალობისათვის.
ჩვენ ლოცვის დროს ვთხოვთ უფალს მის წყალობას, მის დახმარებას და ხშირად გვავიწყდება მადლობის შეწირვა. მინდა შეგახსენოთ, შევახსენო ჩვენს სამღვდელოებას, რომ ნუ დაგავიწყდებათ მადლობის შეწირვა უფლის მიმართ.
სახარებაში ვკითხულობთ: ათი კეთროვანი შეხვდა უფალს და ღაღადებდნენ და ყვიროდნენ: – იესო, მოძღვარ, შეგვიწყალე ჩვენ!
შეებრალა უფალს ეს ავადმყოფი ადამიანები. თქვენ იცით, კეთრი საშინელი დაავადებაა, მათ არ ჰქონდათ უფლება ხალხში ყოფილიყვნენ, ისინი გარიყულად ცხოვრობდნენ უდაბნოში. მაცხოვარმა უთხრა მათ: წადით და ეჩვენენით მოძღვარს, მღვდელს. ისინიც წავიდნენ და გზაში განიწმინდნენ კეთროვნებისაგან, სასწაული მოხდა, მაგრამ მხოლოდ ერთი მათგანი დაბრუნდა უკან, დავარდა მუხლებზე მაცხოვრის წინ და დიდი ხმით მადლობდა უფალს მისი დიდი წყალობისათვის.
და უფალი ეკითხება ამ ადამიანს: ათივე ხომ განიკურნა? ცხრანი სადღა არიანო?
მათ ვერ ნახეს თავის თავში ძალა და მადლი, რომ დაბრუნებულიყვნენ და მადლობა ეთქვათ უფლისათვის გარდა ამ ადამიანისა და ეუბნება უფალი მას: ,,წადი, სარწმუნოებამან შენმან გაცხოვნა შენ!“ თუმცა, პატიებით იმათაც აპატია უფალმა.
ამიტომ მინდა შეგახსენოთ, რომ როცა რასმე აკეთებთ, როცა შრომობთ, როცა გისრულდებათ თხოვნა, ნუ დაგავიწყდებათ მადლობის შეწირვა, იმიტომ, რომ მომავალში კიდევ გექნებათ სათხოვარი.
კარგი პრაქტიკა შემოვიდა ჩვენთან – ეპარქიიდან ჩამოდიან მღვდელმთავრები თავისი სამღვდელოებით და აქ ერთად ვასრულებთ წირვას, ლოცვას....